Γιώτα Βασιλείου | La Scrittura Povera

Ο Κίτσος, μάγκας με καρδιά λιονταριού, φυλούσε σαν τα μάτια του τον σουγιά εκ της Ελβετίας, κειμήλιο από τον παππού του, τον Μπάμπη, γνωστό αλάνι  Αθηνών και περιχώρων.  Τον είχε για τις “δύσκολες”, για το “ξεκλείδωμα”, για το καθάρισμα του νυχιού, για το “φιξάρισμα” του τσαμπουκά.  Μια ωραία πρωία όμως, για ένα γκομενάκι και πολύ τσιριμπίμ τσιριμπόμ να 'ουμ', ο σουγιάς έγινε πένσα, τσιμπίδα, μαχαίρι, κατσαβίδι κι ο Κίτσος από φόβος και τρόμος των Κάτω Πατησίων έγινε μαστοράκι πρώτης. Τελικά, η γκόμενα τον παράτησε σύξυλο σαν υπόλοιπο εκπτώσεων, γιατί γουστάριζε τους μάγκες  να 'ουμ',  ουχί τα μαστόρια. © Γιώτα Βασιλείου, Σεπτέμβριος 2024 Photo credits: everypixel.com

Πριν από μερικούς μήνες έλαβα μέρος στον 120 λογοτεχνικό διαγωνισμό του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας και Κύπρο, με τίτλο "Τα Παιδιά του Πολέμου". Το διήγημα με το οποίο συμμετείχα έχει τίτλο "Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;". Η ιστορία αφορά σε ένα μικρό αγόρι, τον Ομάρ, ο οποίος παίζει με τα παιχνίδια του όταν μια νοσηλεύτρια τον ρωτάει τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει. Η απάντησή του, φορτισμένη με πόνο και ελπίδα, αποκαλύπτει το βάθος των επιπτώσεων του πολέμου στην παιδική αθωότητα. Μόλις άνοιξα λοιπόν τα email μου και είδα ότι έλαβα μήνυμα με τα αποτελέσματα  των κειμένων που διακρίθηκαν, μεταξύ αυτών και το δικό μου. Νοιώθω τεράστια συγκίνηση, όχι μόνο γιατί διακρίθηκε ένα δικό μου διήγημα ανάμεσα σε 260 συμμετοχές αλλά και γιατί ήταν ένα θέμα ιδιαιτέρως ευαίσθητο, που με άγγιξε στα κατάβαθα της ψυχής μου και ας μην έχω παιδιά και ας μην έχω ζήσει την φρικτή εμπειρία του πολέμου από κοντά.  Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους νικητές. Ανυπομονώ να διαβάσω τα δι...